Wystawa miała formę immersyjnego doświadczenia, które powstało na bazie blisko 200 zrekonstruowanych i cyfrowo pokolorowanych materiałów. Dzięki projekcji 360°, odwiedzający stawali się częścią miasta – mogli spacerować jego ulicami, odwiedzać kina, kluby, restauracje i zaglądać do miejsc, których dziś już nie ma. Za oprawę wizualną odpowiadało renomowane studio Platige Image, a warstwę dźwiękową stworzył Jan Emil Młynarski – mistrz przedwojennych warszawskich brzmień.
Nowa aranżacja przestrzeni przeniosła „Retro Warszawę” na zupełnie nowy poziom immersji. Trzy połączone sale tworzyły spójną, wielowymiarową przestrzeń, w której widzowie mogli płynnie przenosić się między dwoma ikonami przedwojennej stolicy – kinem Splendid oraz klubem Adria.
Adria ożywała dzięki oryginalnym fotografiom, animacjom, tematycznemu barowi z epoki i zaanimowanej podłodze imitującej obrotowy parkiet, na którym przed wojną tańczyła cała Warszawa. Z kolei w sali Splendid prezentowano zremasterowane zapowiedzi filmowe z archiwum Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego (FINA), plakaty z epoki oraz cyfrowo animowane sylwetki ówczesnych gwiazd: Ordonówny, Bodo i Andrzejewskiej. Unikalnym elementem była też możliwość jednoczesnego oglądania filmów dokumentalnych o przedwojennej Warszawie na czterech ekranach.
Widzowie mieli również okazję przenieść się w świat mody lat 20. i 30., a także odbyć interaktywną przejażdżkę retro rowerem po Placu Piłsudskiego, podziwiając animowaną panoramę miasta.
„Retro Warszawa” była czymś więcej niż wystawą – to była sentymentalna podróż do miasta, którego już nie ma, ale które wciąż żyje w naszej pamięci. Multisensoryczne doświadczenie, które łączyło historię z nowoczesnymi technologiami, zostawiało widzów z nostalgią i refleksją nad nieodwracalnie utraconym pięknem przedwojennej stolicy.